Werken

Een huid die uitnodigt tot aanraking, een orgaan dat contact heeft met buiten, maar tegelijkertijd het binnenste waarborgt en een beschermende rol vervult.
De schilderijen van Marin Hondebrink zijn vaak onderhevig aan Marin’s eigen aanrakingen, soms met beschadigingen als resultaat.
De werken ontwikkelen zich tot een oppervlak met littekens en korsten.
De sculpturen die zij maakt zijn te omschrijven als massa's, vaak met ronde vormen, holtes en uitsteeksels omhult met het orgaan de huid waardoor haar sculpturen nog meer een verbinding aangaan met het lichamelijke.
Voor een nieuwe serie werken richt zij zich daarbij op de gevoelens van geborgenheid en sensualiteit.