Udo Braehler
Een belangrijk onderdeel van Udo’s werkwijze is de vrijheid van materie. Vrijheid voor Udo is het zich begeven buiten de grenzen van techniek en materiaal. Alles wat maar een rol kan spelen in de expressie van wat hij met zijn werk wil overbrengen gebruikt hij. Naast de traditionele materialen als verf, inkten, potlood et cetera schuwt hij niet om puin, kunstbloemen, foto's, drukwerk, glitter of wat er maar op zijn weg komt te gebruiken.
Maar het belangrijkste onderscheidende materiaal dat Udo toepast is epoxy; een giethars dat in het materiaal dringt en het werk een zekere gelaagdheid geeft.
Lid sinds: 2005
Woonplaats: Utrecht
Opleiding: Hogeschool voor de Kunsten, Utrecht; European academy of fine arts, Trier; Kunstweb, Amsterdam
Website: www.udokunst.com
Werken
De epoxy brengt Udo via een zeer nauwkeurig proces, in een stoere laag, aan over zijn schilderijen. Niet alleen verankert deze laag alle gebruikte materialen, deze beïnvloedt ze ook en haalt onderliggende lagen naar boven. Details worden nadrukkelijker, de sfeer feller waar nodig en het geeft het werk een dimensie waardoor de chaos van waaruit Udo werkt gevangen lijkt. Hoewel Udo dit proces tot in de details beheerst gaat hij het toeval niet uit de weg, want ook dit is de vrijheid van de materie.
Naast seculier werk, maakt Udo ook religieuze kunst. Hij mist in ons huidige materiële leven soms een bepaalde diepgang. Dit gevoel dat er ‘meer’ is dan wij waarnemen, leidde tot de overtuiging dat er buiten deze wereld een macht is waar wij mensen vandaan komen en weer naar terug gaan.
Een ‘iets’ dat ons zeer lief heeft, met compassie naar ons kijkt, ons en onze wereld beter begrijpt dan wij zelf kunnen.
Vroeger zou men deze kracht ‘God’ noemen. In onze huidige cultuur heeft dit begrip niet meer de sterke betekenis die het vroeger had, maar het gevoel is wel gebleven. De vorm kan dan wel bijna dood zijn, de inhoud is springlevend. Udo komt veel mensen tegen die dit gevoel delen. Voor deze mensen maakt hij de religieuze kunstwerken. Om mensen aan ‘iets’ te herinneren; een soort eigentijdse iconen. Hij probeert eenzelfde toegewijde sfeer te bereiken, maar dan in een moderne vorm.
De in Duitsland geboren Udo Braehler heeft na de middelbare school gewerkt als autonoom kunstenaar. Daarna koos hij voor werken in de reclame en maakte hij carrière in internationaal opererende reclamebureaus. Het vrije kunstenaarschap bleef echter trekken en vanaf 2000 werd hij dan ook fulltime kunstschilder.