Krijn Kroes
Over zijn deelname aan ArToll:
De werken die tijdens Nur2 Revisited in Kunstliefde te zien zijn heb ik gemaakt tijdens onze residentie in ArToll te Bedburg-Hau, Duitsland.
Dit is vlakbij de plek waar Joseph Beuys opgroeide en heeft gewerkt. Ik ben erg geïntrigeerd door het werk van Beuys. Het werk van hem is moeilijk te vatten en te plaatsen, maar toch super aanlokkelijk, het constante spel tussen werkelijkheid en mythe, het intuïtieve en rationele.
Ik bezocht het museum Schloss Moyland waar een grote collectie van Joseph Beuys te zien is. Je kunt de aanwezigheid van hem in de omgeving voelen. Zelfs enkele bestuursleden van ArToll werkten rechtstreeks met Beuys toen hij nog leefde en konden vertellen over hun herinneringen aan hem. Laßt Blumen sprechen is een tekst die Beuys in zijn werk gebruikte. In 1972 richtte hij een 'politiek bureau' op, tijdens de Documenta 5 in Kassel. Beuys besprak ideeën over maatschappelijke ontwikkeling met bezoekers.
Op zijn bureau stond tijdens de volledige duur van de tentoonstelling een roos in een smalle glazen cilinder.
‘Knop en bloem zijn in feite een transformatie van groene bladeren. Dus, in vergelijking met de bladeren en de steel is de bloem een revolutie, hoewel deze groeit door een natuurlijke transformatie en evolutie.’*
Met deze betekenis in gedachten voelde ik de noodzaak om dit beeld te herinterpreteren door het beeld meermaals te schilderen tijdens onze residentie, als onderzoek naar en als eerbetoon aan Joseph Beuys.
* Beuys in Caroline Tisdall, Joseph Beuys (London: Thames & Hudson, 1979), 275.
Hans Dillisse
Over zijn deelname aan ArToll:
Twaalf kunstenaars die elkaars werk verkennen, op elkaar reageren, elkaar inspireren, experimenteren en van elkaar leren. Mijn experiment richtte zich vooral op abstracter werken. Ik zocht de grens tussen abstractie en figuratie. Het resultaat leverde uiteindelijk mijn meest abstracte werk ooit op. Het werk zoals hier nu tentoongesteld.
Weer terug in mijn atelier lag een aantal opdrachten klaar waaraan ik reeds werkte vóór de residentie plaatsvond. Ik was dus gedwongen in mijn oude modus door te gaan. De vruchten van mijn residentie konden nog niet geheel geplukt worden. Desalniettemin merkte ik al werkend dat er wel degelijk een invloed merkbaar was en is. Voorlopig betreft dat vooral het kijken, ervaren en oordelen hoe verder te gaan in een werkstuk. Ik verwacht dat het ook snel zichtbaar wordt in mijn komende werken.
Benieuwd ben ik ernaar of ik deze tentoonstelling als ‘revisited’, als ‘opnieuw bekijken’ zal ervaren. Het geheel aan ervaringen met mijn collega’s, zoals samen eten, drinken, gesprekken voeren, Beuys bezoeken, koken, elkaar aan het werk zien, en dat op veel verschillende manieren, elkaar helpen, van elkaar leren, elkaar ontmoeten en nog veel meer, ontbreken hier. Ik kijk wel opnieuw maar met andere ogen.